
	Onderzoek heeft aangetoond dat kinderen die een huisdier hebben, zich beter ontwikkelen omdat ze met het dier een emotionele band aan kunnen gaan. Tegenover dit 'pleidooi' voor het aanschaffen van een hond staat echter een groot aantal kinderen dat door een hond (heel vaak de eigen hond!) dusdanig gebeten wordt, dat behandeling door een arts noodzakelijk is.

Voor een hond is het belangrijk zijn plaats te weten binnen het gezin. Het gezin vormt als het ware de 'roedel' waarbinnen de hond leeft. In een roedel heerst een duidelijke hiërarchie, waarbij de leden van de roedel hun plaats bepalen ten opzichte van de andere roedelgenoten. Om zijn plaats te weten binnen het gezin waarin de hond leeft, moet de hond weten welke gezinsleden boven hem staan en welke onder hem staan. Van een gezinslid dat door de hond wordt beschouwd als ranghoger, zal de hond veel meer accepteren dan van een gezinslid dat ranglager is. Dit is vanuit de hond bekeken heel natuurlijk; om als groep te kunnen samenwerken om zo te kunnen overleven, is het belangrijk dat een ieders rol binnen de groep duidelijk is en dat een ieder zich houdt aan de natuurlijke regels die horen bij die rol.

Een hond ziet een kind niet zoals hij een volwassene ziet: kinderen tot circa 10 jaar zullen door een hond zelden als ranghoger worden erkend. Een precieze leeftijdsgrens is niet te geven omdat dit zowel afhangt van het karakter van de hond als van het gedrag van het kind , als van het gedrag van de volwassenen.

Eén van de rechten die volgens de natuur van de hond hoort bij het ranghoger zijn, is dat je het recht hebt om een ranglagere te corrigeren wanneer deze zich niet houdt aan de regels die horen bij de rol van de ranglagere. In de ogen van de hond is het bijvoorbeeld volstrekt "ongepast" wanneer een ranglagere dominante gebaren maakt naar een ranghogere. Dominante gebaren zijn onder andere alle gebaren van bovenaf: over de hond heen hangen, over zijn kop en/of rug aaien, omhelzen en dergelijke. Ook ongepast is het wanneer een ranglagere een prooi, zoals het eten een balletje of een botje van de ranghogere zou willen afpakken.

Gelukkig is het niet zo dat iedere hond elk kind dat een dominant gebaar maakt of een speeltje van de hond afpakt het kind zal corrigeren met een beet. Er zijn heel veel honden die een sterke vriendschap hebben met een kind en op basis van die vriendschap heel veel accepteren. Maar in het kader van de veiligheid is het heel verstandig ervan uit te gaan dat de hond het kind niet als ranghoger erkent en dat de hond dus het voor hem natuurlijke recht heeft het kind te corrigeren indien de hond dit nodig vindt.

Bijtincidenten kunnen zich ook voordoen als gevolg van angst / onzekerheid van de hond. Zeker honden die als jonge pup niet of nauwelijks met kleine kinderen hebben kennisgemaakt, zien kinderen vaak als enge wezentjes. In de ogen van een hond is een klein kind misschien wel een andere soort dan de mens, immers de bewegingen, de geluiden en het uiterlijk zijn heel verschillend. Jonge kinderen doen daarbij vaak precies die dingen die honden snel als bedreigend zien: hard lopen met kleine wiebelpasjes, met de handjes wapperen, hoge geluidjes maken,

hard huilen en dergelijke.

Wat kinderen wel en wat kinderen zeker NIET met een hond mogen doen.

een hond beschouwt een kind niet als zijn baas, maar hooguit als een gelijke. Daarom accepteert een hond bepaalde dingen wel van een volwassene, maar niet van kinderen.

Zijn reactie daarop kan zijn dat hij van zich afbijt.

Kinderen kunnen niet de verantwoordelijkheid over een hond dragen. Dat betekent dat kinderen over het algemeen niet zonder volwassene met een hond kunnen gaan wandelen, en niet zonder risico's met een hond alleen kunnen worden gelaten.

Kinderen mogen een hond niet storen, terwijl hij eet/drinkt en wanneer hij slaapt. Kinderen mogen de hond alleen commando's geven onder toezicht van een volwassene. Kinderen mogen (in het bijzijn van een volwassene) wel zoek- en apporteerspelletjes, maar geen trek- of andere machtsspelletjes met de hond doen. Kinderen mogen niet rennen of gillen in nabijheid van een hond. Ook moeten ze hun handen laag houden. Anders kan het zijn dat de hond juist naar hen toekomt en tegen hen opspringt, denkend dat de kinderen willen spelen. Kinderen mogen een aangelijnde hond alleen dan aaien, wanneer ze toestemming hebben gevraagd, éérst aan de volwassene die het kind begeleidt, dán aan de eigenaar van de hond en dán aan de hond zelf. Ze mogen de hond alleen onder zijn oor kriebelen of aan de zijkanten aaien, richting staart. Een niet-aangelijnde hond mogen ze aaien, wanneer ze eerst toestemming hebben, zoals bij de aangelijnde hond, en dan alleen wanneer de hond uit zichzelf naar het kind toekomt. Een kind dat er geen behoefte aan heeft om een hond te aaien, kan een hond het beste negeren. De hond zal zijn belangstelling voor het kind dan vlug laten varen. Elke reactie op zijn aanwezigheid moedigt de hond alleen maar aan om naar het kind toe te gaan.

Voorbereiding voor en tijdens de zwangerschap

De meest ideale voorbereiding op de komende gezinsuitbreiding is, om er voor te zorgen dat men van pup af aan een hond goed opvoedt. Indien er toch gedragsproblemen met de hond zijn, kunnen deze het best opgelost worden voordat het gezin wegens zwangerschapsperikelen niet meer aan heropvoeden toekomt Begin tijdens de zwangerschap liever niet aan een pup. De opvoeding vereist tijd, energie en aandacht. Bovendien moet uw hond goed opgevoed zijn als de baby geboren wordt Laat de hond vooraf zoveel mogelijk kennis maken met verschillende kleine kinderen en baby's, zodat hij o.a. aan kindergeluiden kan wennen. Neem hem bijv. mee naar vrienden met kleine kinderen, loop eens langs de school etc. Geef de hond een eigen veilige plaats in huis en leer hem op commando naar de plaats te gaan. Geef de hond niet meer privileges dan hij voor de zwangerschap had.Het verdient de voorkeur de babykamer al bij voorbaat verboden terrein te verklaren voor de hond. Het is erg lastig om een baby te verzorgen en gelijktijdig consequent tegenover de hond te blijven. Laat de hond kennismaken met het laten snuffelen aan nieuwe speeltjes, kleertjes, de box etc. Leer de hond naast de kinderwagen te lopen. U kunt dit oefenen met de kinderwagen, maar ook met een winkelwagentje. Laat kinderen, die uw hond kennen, hem een brokje of koekje geven. Zorg dat uw hond daarbij zit en voorkom dat hij opspringt. Er zijn honden, die hun 'zwangere vrouwtje' beschermen. Moedig dit gedrag niet aan en lach er niet om. Introduceer flexibele tijden, ook al bent u gewend alles op vaste momenten te doen. Is er straks een baby, dan komt er vaak niet veel van "iets doen op 'n vast tijdstip". Laat uw hond bijv. uit op wisselende tijden. Instrueer familie en vrienden dat het erg belangrijk is dat zij de hond op dezelfde manier blijven behandelen als voor de bevalling. Dus het bezoek dient eerst de hond te begroeten en daarna pas de aandacht op moeder en kind te richten. Maak van tevoren afspraken wie er op de hond past tijdens een eventuele ziekenhuisopname etc.

Hond en bevalling

Laat de hond niet bij de bevalling aanwezig zijn. Dit niet alleen uit hygiënische overwegingen, maar ook omdat het "vreemde" gedrag van de aanstaande ouders een onvoorspelbaar effect op de hond kan hebben. De hond kan het best op zijn vertrouwde plaats gehouden worden. Zorg dat hij een flinke wandeling achter de rug heeft en geef hem wat lekkers. Indien nodig kunt u de hulp van vrienden inroepen om op de hond te passen.

Hond en baby

Zodra moeder en kind fit genoeg zijn, kunt u de hond kennis laten maken met de baby. Laat de moeder eerst binnenkomen, zodat de hond haar kan begroeten, vader volgt met de nieuwe "roedelgenoot". Vader neemt rustig plaats met de baby in de armen en de hond krijgt de gelegenheid om rustig aan het kind te ruiken. Of men de hond toestaat te likken is afhankelijk van wat men zelf acceptabel vindt. Reageer echter nooit paniekerig als dit wel gebeurt. De hond begrijpt daar niets van en zal alleen maar opgewondener raken. De hond wordt bij goed gedrag rustig, belonend toegesproken, bij ongewenst gedrag wordt de hond zo rustig mogelijk weggeleid. Geef de hond geen poepluier, laat hem ook de nageboorte niet opeten. Dit zijn hardnekkige fabels, die echter volkomen tegen de natuur van de hond ingaan Leg de baby niet op de grond om de hond te laten kennismaken. De baby bevindt zich dan in een kwetsbare positie. Houd de baby op de veilige (hoge) schoot. Leg de baby ook niet in de hondenmand; dit is zijn territorium. Dring de baby niet aan de hond op. Geef hem de kans om aan de nieuwe situatie te wennen Als uw baby huilt, blijf dan rustig. Als u paniekerig wordt, zal uw hond in dat gedrag meegaan. De hond kan het huilen van de baby associëren met iets vervelends en zich daarnaar gedragen. Duld niet, dat de hond de baby verdedigt. Lach er ook niet om, want dit ziet hij als een aanmoediging! Als de deurbel of de telefoon gaat, leg uw baby dan even in de box. Laat uw baby nooit 'alleen' zonder toezicht met de hond. Hebt u een kruipende baby, zet dan eerst de hond op een veilige plaats en haal pas daarna de baby uit de box.

Hond en peuter

Er zullen tussen de baby en de hond weinig problemen zijn, omdat ze domweg weinig contact met elkaar hebben. Dat wordt anders als peuters gaan kruipen en lopen. Bedenk dat honden en mensen een totaal verschillende "lichaamstaal" spreken. Honden kunnen alleen maar op een hondse manier reageren, terwijl kleine kinderen geen flauw benul hebben van dieren, hun reacties en de daaraan verbonden gevaren. De verantwoordelijkheid voor het samen kunnen leven van honden en kinderen ligt daarom geheel bij de volwassenen in het gezin. De hond bezet de laagste plaats in de rangorde, maar kleine kinderen zijn lichamelijk noch geestelijk in staat de hond op deze lage rangorde te wijzen. Kinderen staan slechts hoger in rangorde dankzij de aanwezigheid van de roedelleiders (=de ouders). De eerste stapjes van uw kind gaan met vallen en opstaan. Houd uw hond uit de buurt, want hij kan uit schrik naar het kind gaan happen. Houd uw kind weg van de etensbak of speeltjes van de hond. Laat ze ook geen koekjes delen Zorg dat uw hond een plekje heeft waar hij zich kan terugtrekken, waar de peuter hem niet 'lastig' kan vallen of hem achterna kan lopen. Laat kleine kinderen nooit alleen met honden, ook niet voor even!

Honden en kinderen

De hond moet uiteraard leren de aanwezigheid van kinderen te accepteren. Dit kan alleen als men de hond tegen kinderen in bescherming neemt en daarnaast de hond duidelijk maakt wat wel mag met kinderen en wat absoluut taboe is. Maar ook de kinderen moeten gelijk grenzen gesteld worden. Een hond is geen speelgoedbeest, er mag niet aan gerukt en getrokken worden, er mag niet in geprikt worden en er mag zeker niet geslagen worden. Ook mag het kind de hond niet in het rond commanderen en tegen hem schreeuwen of zijn speelgoed afpakken. U, als ouder, moet het kind leren nooit naar de hond toe te gaan, zeker niet als de hond ligt te slapen, of op zijn plaats ligt. Dit verbod geldt trouwens voor alle honden. De meeste ongelukken gebeuren als kinderen honden benaderen die daar op dat moment niet van gediend zijn. De hond moet op zijn beurt leren, dat er niet tegen kinderen opgesprongen mag worden, dat ze niet omver gelopen mogen worden en dat er geen speelgoed van de kinderen afgepakt mag worden. Onder streng toezicht van de ouders kunnen kinderen in sommige gevallen hond- en kindvriendelijke spelletjes met de hond doen. Dit alles echter alleen als het karakter van de hond dit soort dingen toelaat Als kinderen ouder worden en meer inzicht krijgen in het gedrag van de hond, kan langzaam begonnen worden het kind een plaats in de rangorde te bezorgen die hoger is dan die van de hond. Onder begeleiding van de ouders kan het kind allerlei rangbevestigende handelingen uitvoeren, zoals lichte gehoorzaamheidsoefeningen.

Samenvattend

Zorg dat het leven van de hond zoveel mogelijk het oude vertrouwde patroon volgt. Geef de hond niet minder aandacht dan dat hij gewend is, geef hem eerder meer aandacht Alle gedrag wat men normaliter van de hond niet toestond, is ook nu niet toegestaan Leer de hond op een rustige manier met kinderen om te gaan. Leer het kind op een rustige manier met honden om te gaan Laat kleine kinderen nooit alleen met honden! Hieronder vindt u nog eens alle tips overzichtelijk op een rijtje. In de linkerkolom wat u niet moet doen, en daar tegenover ziet u in de rechterkolom, wat u in plaats daarvan beter wèl kunt doen.

Kind en hond Wat u wel en wat u niet moet doen:

WAT ABSOLUUT NIET TE DOEN!!!

*De hond wegsturen als het kind aandacht krijgt

*Op de hond mopperen als hij interesse toont in een kind

*De hond pas leren op zijn plaats (mand, bench) te blijven als het kind al in huis is

*Het kind naar de hond toe laten lopen of kruipen, zéker niet als die in zijn mand ligt

*Het kind zich laten bemoeien met een hond die aan het eten is, of een speeltje of kluif heeft

*Kinderen hard laten schreeuwen en rennen in de buurt van de hond

*Kinderen over de grond laten kruipen in de buurt van de hond

*Het kind de hond laten aanstaren (dit vindt een hond bedreigend)

*De kinderen alleen met de hond de straat op sturen

*Het kind over de nek van de hond laten hangen

*Het kind de hond opdrachten laten geven

*Een kind een vreemde hond laten aaien

*Een kind bang maken voor honden

*Het kind laten gillen of wegrennen als er een hond aankomt (hoe harder het gilt of rent, hoe interessanter een hond het kind zal vinden)

*Het kind met zijn handjes naar de hond laten slaan, of de handjes in de lucht laten steken

WAT WEL MAG

*Geef de hond aandacht of lekkers in het bijzijn van het kind

*De hond verband laten leggen tussen 'kind' en 'leuk', door hem bijvoorbeeld elke keer iets lekkers te geven als u gaat voeden of verschonen, of door hem mee uit te nemen met de kinderwagen

*De hond al tijdens de zwangerschap een eigen veilige plek geven, en rustig leren daar op commando naar toe te gaan en te blijven, liefst met een lekker botje

*De hond naar het kind toe laten komen om iets leuks te gaan doen

*Het (iets oudere) kind de hond uit de hand laten voeren, tenzij de hond "voedernijd" heeft of erg gespannen is tijdens het eten

*Kinderen met de hond laten spelen door bijv. een zoekspelletje, waarbij het kind een brokje mag verstoppen, dat de hond moet zoeken. Beiden vinden het prachtig, voor de hond is het niet bedreigend, en kind en hond krijgen een betere band

*Het kind leren langs de hond heen te kijken

*De hond en de kinderen samen mee uit nemen voor een leuke wandeling

*Het kind leren de hond rustig over de borst te aaien

*Zorgen voor een leuk spelletje met kind en hond (zie hierboven)

*Leer uw kind 3 regels voor het aaien van honden:

Eerst aan je moeder of vader vragen (en als die er niet is: niet aaien!)

Dan aan de baas van de hond vragen (en als die er niet is: niet aaien!)

Als je van allebei mag aaien, moet je het aan de hond vragen: steek voorzichtig je hand uit en kijk of de hond naar je toekomt. Zo niet, dan heeft hij er geen zin in en moet je hem met rust laten. Zo ja, kriebel hem dan rustig onder zijn kin of op zijn borst. Aai hem niet over zijn kop, de meeste honden vinden dat helemaal niet leuk

*Leer een kind om te gaan met honden

*Leer een (bang) kind rustig stil te staan als er een hond aankomt, en de andere kant op te kijken

*Leer een kind om de handjes in de zak of op de rug te houden (de meeste honden weten uit ervaring dat er in handen vaak iets lekkers zit, en zullen dus juist daar op afgaan. Bij handjes op de rug zal een hond er misschien even aan ruiken, maar al snel zijn interesse verliezen.